donderdag 28 juli 2016

Lieve Pixel

Van de 5 eicellen die ze gevonden hebben bij me, ben jij de enige overlevende embryo na bevruchting. Ik was bang dat er niks over zou blijven om terug te plaatsen, maar jij hebt het tegendeel bewezen. Na terugplaatsing ben je binnen 24 uur ingenesteld, dat heb ik gevoeld, ik wist vanaf dat moment 100 procent zeker dat je het hem geflikt had. 5 dagen nadat de arts je teruggezet heeft had ik de eerste positieve zwangerschapstest in mijn handen. Zo'n onbeschrijfelijk gevoel, wat heb ik lang op dit moment gewacht. Tegelijkertijd ook doodeng omdat het nog zo pril is, ik ben namelijk pas 3.5 week op weg als ik de test doe en stiekem ontzettend bang dat mijn menstruatie alsnog doorbreekt. Waarschijnlijk is 'menstruatie' nog een te moeilijk woord, maar dat leg ik je later nog wel een keer uit als je groot bent.

Inmiddels zit je 6 weken en 1 dagje in mijn buik. Je zorgt voor behoorlijk wat kwaaltjes, ben iedere dag kotsmisselijk, ontzettend moe, moet veel plassen en mijn tieten doen zeer. Maar als jij daar gewoon lekker warm blijft zitten heb ik dit er allemaal voor over.


Ik ben net naar de kliniek geweest voor de eerste echo, haalde me van alles in mijn hoofd. Geheel onterecht, want je ligt er heerlijk bij... en niet alleen dat! Ik heb je hartje zien kloppen, kreeg vanaf dat moment de Big Smile niet meer van mijn gezicht, eenmaal thuis heb ik zelfs een traantje moeten laten. Een droom die werkelijkheid gaat worden. Ik weet dat je nog iniminie bent, maar je bent de sterkste geweest van 5, dus blijf nog maar even 7.5 maand zitten, dan pas ben je vol groeit en sterk genoeg voor deze grote wereld.