donderdag 2 februari 2017

En ineens.... ben je 33 weekjes..

De tijd gaat bizar snel... 33 weekjes al. Kan het niet geloven. Laatste blog is alweer 2 maanden geleden, jaja ik weet het. Heel slecht van me. Maar ben zo druk bezig geweest hier in huis, enorm veel hulp troepen gehad, maar kan eindelijk van de daken schreeuwen dat mijn huisje af is.. Ik woon nu echt in een Fucking Paradijs.. Mijn paleisje, precies hoe ik het hebben wil.

De meeste belangrijke info in mijn nieuwe blog > Pixel....
Zo'n 2 weken voor kerst tijdens een controle bij de verloskundige bleek mijn buikomvang (meet van begin baarmoeder tot schaambeen) achter te lopen, dit kan duiden op een groei achterstand bij de kleine, dus tussen kerst en nieuw hiervoor de eerste extra groei echo gekregen bij de verloskundige. Weet niet of ik het al gezegd had, maar ze meten de doorsnee van het hoofdje en rompje en de lengte van het bovenbeentje. Deze worden altijd individueel bekeken en gemiddeld samen. Hoofdje en bovenbeen lopen redelijk op termijn maar de doorsnee van het rompje loopt achter zo'n 2 weken achter. Omdat deze 3 metingen samen gemiddeld wel zorgen dat ik in de groei curve boven de middellijn blijf is er nog niks aan de hand. (Voor de metingen heb je altijd een bovenlijn, middellijn en onderlijn).

Op 9 januari weer controle bij de verloskundige, buikomvang nog steeds te klein, dus dan is een groei echo weer noodzaak. Op 16 januari stond deze groei echo gepland. Nu buigt het rompje af onder de onderlijn, dus wordt meteen doorgestuurd naar de gynaecoloog in het ziekenhuis, daar kan ik 2 dagen later al terecht. Na een beetje babbelen gaan ze weer een echo maken. Zoals eerder gemeten lopen het hoofdje en bovenbeentje op de juiste termijn mee, de gyn meet ook dat het rompje achterblijft. Hoef me nu nog geen zorgen te maken omdat de doorbloeding van de navelstreng er prima uitziet, maar ze willen me volgende week wel terug zien. Gyn geeft aan dat ik nog niet volledig aan het ziekenhuis hoef te worden overgedragen, maar dat hij en de verloskundige ruggespraak zullen houden. 26 januari staat er weer een nieuwe afspraak gepland. Eerst naar de echoscopiste en erna door naar de verloskundige van het ziekenhuis.

Dus... daar ga ik weer op 26 januari.. Mijn gevoel is tot nu toe eigenlijk altijd juist geweest en dat blijkt na deze afspraak dus ook weer te kloppen. Geen uitloop en om 8.30 uur ben ik meteen aan de beurt bij de echoscopiste. Bovenbeen loopt nog steeds prima, hoofdje ook kleine achterstand en rompje nog verder. Maar meer info kunnen ze niet geven, dus ga terug naar de wachtkamer om op de verloskundige te wachten. Om precies 9 uur ben ik aan de beurt, zoals ook de afspraak gepland staat. Hoofd en bovenbeen maakt ze zich geen zorgen over, maar in de curve ligt de groei van het rompje deze ronde onder de onderlijn, dus de groei stagneert een beetje en dat is natuurlijk niet goed. Ze gaat overleggen met de Gyn, in de tussentijd ga ik mijn blaas even legen. Als ik terug kom is ze klaar met overleggen, Moet per direct stoppen met werken en rust nemen.. Tja... handig als je hersens energie voor 10 hebben maar goed wat doe je eraan? Als ik buiten sta informeer ik mijn omgeving en bel meteen het werk op. Maar weer op weg naar huis met mijn gesmeerde boterhammetjes. Volgende week weer terug.

Na een weekje mijn gemak te hebben gehouden, en ja dat viel niet mee, meld ik me vandaag 2 februari om 8.45 weer bij de balie op de poli gynaecologie, Ik neem plaats in de wachtkamer om op de echoscopist te wachten. Om 9 uur ben ik aan de beurt. Dacht dat ze weer een groei echo zouden maken, maar heeft dus geen zin dat iedere week te doen. Deze week gaan ze de bloed doorstroom meten. Na de metingen ga ik weer in de wachtkamer zitten, na een uur zit ik om 10:15 uur nog steeds wortel te schieten terwijl iedereen die na me komt al meteen aan de beurt geweest is. Toch maar even langs de balie, wat blijkt, de echoscopist heeft me niet afgemeld daar. Oke, kan gebeuren, ik neem opnieuw plaats in de wachtkamer en ben vervolgens binnen 3 min aan de beurt.. Kijk dit lijkt er meer op. Ik kom bij dezelfde aardige verloskundige terecht. In de metingen kan ze zien dat de doorbloeding niet optimaal is, bloeddruk is nu nog wel goed, maar omdat ik via IVF/ICSI zwanger ben geworden icm de doorbloeding die niet optimaal is, kan dit duiden op aankomende hoge bloeddruk. Schijnt vaker voor te komen als je niet natuurlijk zwanger bent geworden. Goh, zo leer je nog eens wat. Ze belt net als vorige week om met de gynaecoloog te overleggen. Na een overleg van 10 minuten zijn ze eruit. Ik moet vanaf morgen iedere dag voor een CTG terugkomen, ze willen de activiteiten van de kleine vanaf nu goed in de gaten gaan houden, groei loopt namelijk al achter. Ze benadrukt dat als ik hem minder ga voelen meteen moet bellen. Ook als de harde buiken weer regelmaat gaan krijgen, want tijdens de controle had ik er ook weer 1 van een paar minuten en ook dat is niet goed. Voor nu mag ik naar huis toe maar mochten ze constateren dat de ctg's alsnog afwijkend zijn, word ik opgenomen. Hehe wat een gedoe, ik ben er in ieder geval niet gerust op, wel blij dat ze mijn kleine Pixel nu iedere dag controleren. Met een enorm dubbel gevoel verlaat ik het ziekenhuis.

Tot zover Pixel.. Nu....Hoe is het met mij! >
Gelukkig gaat de tijd enorm snel. Hoe ik de zwangerschap tot nu toe ervaar is enorm dubbel. In het begin ging het super met de kleine, maar voelde ik mezelf een wrak. Maar zolang de kleine het goed maakte, boeide de rest me niet. Vanaf de 20e week ongeveer minder gaan werken, dit deed me echt goed. Ik kon beter doseren en de klachten werden minder. Vanaf week 27 is het geklier rondom de groei achterstand begonnen met extra controles, de rollen draaide zich om. Pixel maakt het ineens minder goed als mij!.. Keek eigenlijk enorm naar deze weken uit. Huisje af, Pixel die het goed maakt en ik zit lekker in mijn vel. Dacht lekker genieten die laatste weekjes. Maar nu zit ik thuis op de bank, te niksen, afleiding is ook best lastig als je niet veel mag. Beetje Netflixen of spelletjes op Tab is leuk, maar geen dagen achter elkaar.. Ik probeer positief te blijven maar das nu niet altijd even makkelijk omdat ik teveel tijd heb om na te denken. Gelukkig morgenvroeg weer terug naar het ziekenhuis voor een extra controle, dat stelt me enigszins gerust. Overigens ligt kleine Pixel nog steeds in een stuit, dat hij gaat draaien zit er waarschijnlijk niet meer in. Nu afwachten of een draaipoging nog zinvol gaat zijn of zoals mijn gevoel zegt ze hem toch eerder gaan halen.. ik verwacht zelf dat hij er binnen nu en 3.5 week zal zijn, maar de tijd zal het uitwijzen.... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten