Heb helemaal niet meer geblogd. Er is zoveel gebeurd dat dat er helemaal bij ingeschoten is.. dus hier nog een blog over de laatste weekjes voor de bevalling.
Na de wekelijkse CTG's is alles eigenlijk iedere keer goed geweest. dus hoefde me niet meer dagelijks te melden, maar weer lekker 1 keer per week. Eigenlijk verlopen de laatste weken super, kleine groeit goed en ik voel me top, eindelijk!
Draaipoging in week 36
Op donderdag 23 februari als ik 36.1 weekjes zwanger ben heb ik een afspraak bij de versie kundige. Dit is om te kijken of ze kleine pixel gedraaid kunnen krijgen, want meneertje ligt nog steeds in een stuit. Rond 11 uur heb ik eerst een CTG van 30 minuten om te kijken of de conditie goed genoeg is. Kleine Pixel doet het super. Dus we gaan ervoor! Eerst wordt er een infuus ingebracht om de baarmoeder te ontspannen, benen worden omhoog gelegd en hoofd wat naar beneden. Maar hoe goed ze ook hun best doen en hoe hard ik ook mijn best doe om te ontspannen, geven ze het na 4 pogingen op, de kleine ligt muurvast. En terecht.. wat een pijn zeg. Heb mijn best gedaan, het ziekenhuis heeft zijn best gedaan, meer is er niet aan te doen. Het wordt een geplande keizersnee. Je hebt ook altijd de keus om te kiezen voor een stuitbevalling, maar hier wil ik niet eens over nadenken. Vind de risico's voor de kleine te groot. hij ligt namelijk in een onvolkomen stuit, waardoor zijn voeten ook nog eens voor zijn gezicht liggen en moet er niet aan denken dat het grootste er het laatste uit moet. Dadelijk zit hij vast met alle gevolgen van dien. Dit beaamd de gyn gelukkig ook en haar advies is ook om voor een geplande keizersnee te gaan. Niet dat je hierop zit te wachten, blijft toch een grote buikoperatie, maar neem het risico liever zelf, wil dat de kleine gezond op de wereld gezet wordt.
Weken 37 en 38
In deze weken moet ik nog 1 x per week terug voor controle, kleine blijft het goed doen.
De datum voor de keizersnee is na 3 keer wisselen eindelijk bekend. In de week voor de keizersnee voel ik me de zaterdag niet helemaal lekker, harde buiken gaan over in voorweeën.. stiekem hoop ik dat mijn kleine man zich eerder aandient, maar na controle in het ziekenhuis hebben de voorweeën alleen gezorgd voor een verkorte baarmoedermond, maar geen onsluiting, geen indicatie om de datum te vervroegen helaas. Hij zit nog heerlijk warm daarbinnen. 2 dagen voor de geplande datum heb ik nog 1 keer een afspraak in het ziekenhuis om informatie over de keizersnee te krijgen. Ze leggen dan uit wat ik kan verwachten. Hoor eigenlijk niks wat ik nog niet wist maar goed, toch weer wat tijd opgevuld.
Het aftellen is begonnen!
Na de wekelijkse CTG's is alles eigenlijk iedere keer goed geweest. dus hoefde me niet meer dagelijks te melden, maar weer lekker 1 keer per week. Eigenlijk verlopen de laatste weken super, kleine groeit goed en ik voel me top, eindelijk!
Draaipoging in week 36
Op donderdag 23 februari als ik 36.1 weekjes zwanger ben heb ik een afspraak bij de versie kundige. Dit is om te kijken of ze kleine pixel gedraaid kunnen krijgen, want meneertje ligt nog steeds in een stuit. Rond 11 uur heb ik eerst een CTG van 30 minuten om te kijken of de conditie goed genoeg is. Kleine Pixel doet het super. Dus we gaan ervoor! Eerst wordt er een infuus ingebracht om de baarmoeder te ontspannen, benen worden omhoog gelegd en hoofd wat naar beneden. Maar hoe goed ze ook hun best doen en hoe hard ik ook mijn best doe om te ontspannen, geven ze het na 4 pogingen op, de kleine ligt muurvast. En terecht.. wat een pijn zeg. Heb mijn best gedaan, het ziekenhuis heeft zijn best gedaan, meer is er niet aan te doen. Het wordt een geplande keizersnee. Je hebt ook altijd de keus om te kiezen voor een stuitbevalling, maar hier wil ik niet eens over nadenken. Vind de risico's voor de kleine te groot. hij ligt namelijk in een onvolkomen stuit, waardoor zijn voeten ook nog eens voor zijn gezicht liggen en moet er niet aan denken dat het grootste er het laatste uit moet. Dadelijk zit hij vast met alle gevolgen van dien. Dit beaamd de gyn gelukkig ook en haar advies is ook om voor een geplande keizersnee te gaan. Niet dat je hierop zit te wachten, blijft toch een grote buikoperatie, maar neem het risico liever zelf, wil dat de kleine gezond op de wereld gezet wordt.
Weken 37 en 38
In deze weken moet ik nog 1 x per week terug voor controle, kleine blijft het goed doen.
De datum voor de keizersnee is na 3 keer wisselen eindelijk bekend. In de week voor de keizersnee voel ik me de zaterdag niet helemaal lekker, harde buiken gaan over in voorweeën.. stiekem hoop ik dat mijn kleine man zich eerder aandient, maar na controle in het ziekenhuis hebben de voorweeën alleen gezorgd voor een verkorte baarmoedermond, maar geen onsluiting, geen indicatie om de datum te vervroegen helaas. Hij zit nog heerlijk warm daarbinnen. 2 dagen voor de geplande datum heb ik nog 1 keer een afspraak in het ziekenhuis om informatie over de keizersnee te krijgen. Ze leggen dan uit wat ik kan verwachten. Hoor eigenlijk niks wat ik nog niet wist maar goed, toch weer wat tijd opgevuld.
Het aftellen is begonnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten