Denk je lekker te kunnen uitslapen, gaat om 8 uur de bel! of ik de buurman even wil helpen. Ik vraag meteen of hij wel goed bij zijn hoofd is en leg op een niet al te aardige manier uit dat er ook mensen zijn die werken en dus willen uitslapen, daar voeg ik nog aan toe dat ik er helemaal klaar mee ben omdat hij me dit vorig weekend ook al flikte op zowel de zaterdag als de zondag. Hij stamelt wat ' ja maar,, ja maar mijn... uhh blender.. Ik zo, dat boeit me geen fuck, ik wil slapen, dus laat me met rust, later! De morgen gaat uitwijzen of hij het gesnapt heeft.
Ik duik terug mijn bed in, maar slapen zit er helaas niet meer in. Na wat potjes Candy crushe ga ik om 9 uur naar beneden. Voel me na het uiten van mijn frustratie gisteren een stuk beter en ben ook helemaal gerustgesteld nu ik weet dat het door stress 2 weken langer kan wegblijven, plus ik haal er maar voordelen uit, want a.s. dinsdag ga ik naar een concert van Celine Dion in Antwerpen en dan loop ik ook niet te klote met het spuiten. Eenmaal beneden haal ik wat brood uit de vriezer en zet Rocky buiten zetten. Dan ineens merk ik dat er iets gaande is beneden.. ff checken... en ja hoor... there it is... bloed... en veulllll... de big smile gaat niet meer van mijn gezicht, ook doe ik een vreugde dansje. Tonight is the night, tralalala...
De middag spendeer ik met een vriendinnetje, gezellig op reep samen met Rocky de pup, mijn eerste gezinsuitbreiding van inmiddels 12 weekjes en wat trekt meneer veel bekijks in het winkelcentrum, we worden door iedereen aangesproken. Het is ook echt een lekkerding. Heb hem nu 4 weekjes, maar hij hoort helemaal bij me, ongelooflijk hoe snel je van zo'n beestje kunt gaan houden. Eenmaal thuis gaan we Buzze op de playstation, briljant spel. Tussendoor wat koken en weer spelen. Als het tijd is om te gaan, ga ik naar Stiefpa Jack.
Zoals ik eerder aangaf zou Jackie de spuit eigenlijk zetten, maar die is niet thuis en wil de eerste liever niet zelf zetten. Om 21 uur is het moment dan eindelijk daar. Ik bereid de spuit voor, ga op de bank zitten en dan bam... hij zit, een heel bijzonder moment dit, WAUW! Het is eindelijk begonnen. Ik ben echt intens gelukkig nu, ondanks dat ik me hondsberoerd voel van de menstruatie, maar dat schuif ik aan de kant. Na dit spannende tafereel gaan we een stukje wandelen met de hondjes en vervolg ik mijn weg naar huis voor een avondje bankzaken met series. Gisteren was het huilen met de pet om, maar nu kan ik er met mijn pet niet meer bij, zo onwerkelijk gaaf...
Ik duik terug mijn bed in, maar slapen zit er helaas niet meer in. Na wat potjes Candy crushe ga ik om 9 uur naar beneden. Voel me na het uiten van mijn frustratie gisteren een stuk beter en ben ook helemaal gerustgesteld nu ik weet dat het door stress 2 weken langer kan wegblijven, plus ik haal er maar voordelen uit, want a.s. dinsdag ga ik naar een concert van Celine Dion in Antwerpen en dan loop ik ook niet te klote met het spuiten. Eenmaal beneden haal ik wat brood uit de vriezer en zet Rocky buiten zetten. Dan ineens merk ik dat er iets gaande is beneden.. ff checken... en ja hoor... there it is... bloed... en veulllll... de big smile gaat niet meer van mijn gezicht, ook doe ik een vreugde dansje. Tonight is the night, tralalala...
De middag spendeer ik met een vriendinnetje, gezellig op reep samen met Rocky de pup, mijn eerste gezinsuitbreiding van inmiddels 12 weekjes en wat trekt meneer veel bekijks in het winkelcentrum, we worden door iedereen aangesproken. Het is ook echt een lekkerding. Heb hem nu 4 weekjes, maar hij hoort helemaal bij me, ongelooflijk hoe snel je van zo'n beestje kunt gaan houden. Eenmaal thuis gaan we Buzze op de playstation, briljant spel. Tussendoor wat koken en weer spelen. Als het tijd is om te gaan, ga ik naar Stiefpa Jack.
Zoals ik eerder aangaf zou Jackie de spuit eigenlijk zetten, maar die is niet thuis en wil de eerste liever niet zelf zetten. Om 21 uur is het moment dan eindelijk daar. Ik bereid de spuit voor, ga op de bank zitten en dan bam... hij zit, een heel bijzonder moment dit, WAUW! Het is eindelijk begonnen. Ik ben echt intens gelukkig nu, ondanks dat ik me hondsberoerd voel van de menstruatie, maar dat schuif ik aan de kant. Na dit spannende tafereel gaan we een stukje wandelen met de hondjes en vervolg ik mijn weg naar huis voor een avondje bankzaken met series. Gisteren was het huilen met de pet om, maar nu kan ik er met mijn pet niet meer bij, zo onwerkelijk gaaf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten