Kwalitatief Uitermate Teleurstellend, dat is wat het is. 9 maanden lang heb ik uitgekeken naar het bijzondere moment dat ik kan starten en dan uitgerekend nu, laat mijn lichaam me in de steek. Ik faal er in om ongesteld te worden. Mensen in mijn omgeving leven ontzettend mee door steeds te vragen of het al zover is en ik kan alleen maar 'nee' verkopen!
Nee dus... en ja ik baal.. en ja het komt vast vanzelf wel maar daar koop ik nu weinig voor. Dit is voor mij zoiets groots, heb hier enorm lang naar toegeleefd en juist nu... is mijn lichaam kapot, althans zo voelt het. Ik ben niet in staat om zelf eitjes aan te maken, laat staan om ze te doneren.
Heb voor de zekerheid contact gehad met de kliniek en door stress kan het soms wel 2 weken langer duren. Mocht er eind volgende week nog niks zijn kunnen ze eventueel een echo maken, maar laten we hopen dat het niet zover hoeft te komen. Dit weekend maar mijn gedachte verzetten.
Komt goed vrouwke. Gewoon proberen om aan iets leuks te denken en even hier niet mee bezig te zijn. Niet zo heel makkelijk I know. Kop op het komt wel. 😘
BeantwoordenVerwijderenGelukkig ben je hier morgen 😘
BeantwoordenVerwijderen