Ik ben aan het stuiteren, zo ongelofelijk blij! Kreeg vanochtend een mail van Nij Geertgen met het volgende >
Geachte mw. Geerts
Via deze weg kan ik u mededelen dat er voor u 3 rietjes op voorraad staan.
U kunt een afspraak maken om uw behandeling te starten/vervolgen.
Hopende u zo voldoende te hebben geïnformeerd, heel veel succes.
Met vriendelijke groet,
Dirk van Bragt
Wachtlijstbeheerder.
Ik sta helemaal perplex, nu al? Het zou 8 tot 12 weken kunnen duren, wat een verrassing zeg. Het voelt alsof ik een bestelling op bol.com gedaan heb, zo bizar dit! Heb me de rest van de dag niet meer kunnen concentreren. Als ik dus het gewone inseminatie traject in zou gaan, zou ik tijdens mijn eerst volgende ovulatie, ja je leest het goed, over 9 dagen al kunnen beginnen. Maar......
Ik heb 28 april nog een afspraak met de psycholoog staan ivm met de eiceldonatie. In mijn pauze bel ik toch de kliniek maar even, helaas kan de afspraak niet vervroegd worden. Na deze afspraak zou de behandeling in mei kunnen starten, echter ga ik de eerste week van mei nog naar Londen en het einde van de maand een weekje naar Tenerife. De eiceldonatie neemt ongeveer 2 weken in beslag. Ik krijg eerst een lading hormonen in de vorm van injecties en pillen om meer eicellen te laten rijpen, hierna volgt de eicelpunctie. Na de eicelpunctie zullen de eitjes in het lab bevrucht gaan worden en na zo'n 5 dagen wordt de eerste teruggeplaatst.
Als ik nu zou kunnen starten zou ik in mei vrij zijn van hormonen en misschien al zwanger, maar helaas kan de psycholoog niet eerder. Ik check mijn agenda nog 10 keer, maar de behandeling in mei starten is geen optie, heb namelijk geen flauw idee hoe ik ga reageren op al die hormonen en de punctie brengt ook wat risico's met zich mee, wil niet dat mijn vakanties in gevaar komen. Bovendien ben ik ook afhankelijk van mijn cyclus. Makkelijkste optie is natuurlijk om geen eicellen meer te doneren, want dan start ik over iets meer als een weekje, dan komt mijn ei. Nu loop ik 2 maanden vertraging op, maar niks aan te doen. Ik heb een duidelijk doel voor ogen en dat brengt geduld met zich mee, wacht al zo lang, wat maken die 8 weken nu uit? Uhuh, zolang ik mezelf dit de aankomende weken blijf wijsmaken kom ik ze wel door. Wat zeur ik nu? Ik bedoel, vrouwen die op eicellen wachten, wachten 78 weken, dat is bijna 10 keer langer dan ik en ik, ja ik kan voor hen het verschil maken. Kop op en schouders eronder, ik ga me kranig door de aankomende weken wurgen. Mijn kindje zal rustig in de diepvries moeten wachten en tot die tijd kan mijn baarmoeder nog even genieten van de rust, ze zal het nog druk gaan krijgen straks...
Geachte mw. Geerts
Via deze weg kan ik u mededelen dat er voor u 3 rietjes op voorraad staan.
U kunt een afspraak maken om uw behandeling te starten/vervolgen.
Hopende u zo voldoende te hebben geïnformeerd, heel veel succes.
Met vriendelijke groet,
Dirk van Bragt
Wachtlijstbeheerder.
Ik sta helemaal perplex, nu al? Het zou 8 tot 12 weken kunnen duren, wat een verrassing zeg. Het voelt alsof ik een bestelling op bol.com gedaan heb, zo bizar dit! Heb me de rest van de dag niet meer kunnen concentreren. Als ik dus het gewone inseminatie traject in zou gaan, zou ik tijdens mijn eerst volgende ovulatie, ja je leest het goed, over 9 dagen al kunnen beginnen. Maar......
Ik heb 28 april nog een afspraak met de psycholoog staan ivm met de eiceldonatie. In mijn pauze bel ik toch de kliniek maar even, helaas kan de afspraak niet vervroegd worden. Na deze afspraak zou de behandeling in mei kunnen starten, echter ga ik de eerste week van mei nog naar Londen en het einde van de maand een weekje naar Tenerife. De eiceldonatie neemt ongeveer 2 weken in beslag. Ik krijg eerst een lading hormonen in de vorm van injecties en pillen om meer eicellen te laten rijpen, hierna volgt de eicelpunctie. Na de eicelpunctie zullen de eitjes in het lab bevrucht gaan worden en na zo'n 5 dagen wordt de eerste teruggeplaatst.
Als ik nu zou kunnen starten zou ik in mei vrij zijn van hormonen en misschien al zwanger, maar helaas kan de psycholoog niet eerder. Ik check mijn agenda nog 10 keer, maar de behandeling in mei starten is geen optie, heb namelijk geen flauw idee hoe ik ga reageren op al die hormonen en de punctie brengt ook wat risico's met zich mee, wil niet dat mijn vakanties in gevaar komen. Bovendien ben ik ook afhankelijk van mijn cyclus. Makkelijkste optie is natuurlijk om geen eicellen meer te doneren, want dan start ik over iets meer als een weekje, dan komt mijn ei. Nu loop ik 2 maanden vertraging op, maar niks aan te doen. Ik heb een duidelijk doel voor ogen en dat brengt geduld met zich mee, wacht al zo lang, wat maken die 8 weken nu uit? Uhuh, zolang ik mezelf dit de aankomende weken blijf wijsmaken kom ik ze wel door. Wat zeur ik nu? Ik bedoel, vrouwen die op eicellen wachten, wachten 78 weken, dat is bijna 10 keer langer dan ik en ik, ja ik kan voor hen het verschil maken. Kop op en schouders eronder, ik ga me kranig door de aankomende weken wurgen. Mijn kindje zal rustig in de diepvries moeten wachten en tot die tijd kan mijn baarmoeder nog even genieten van de rust, ze zal het nog druk gaan krijgen straks...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten