Wat als 'later' eerder komt?

Wat als?
Wat als je 's ochtends niet meer wakker wordt? Wat als je gaat werken en nooit meer thuis komt? Of nog erger wat als, voor iemand die je lief hebt later eerder komt, iemand die je lief hebt nooit meer wakker wordt of iemand die je lief hebt nooit meer thuis komt na een werkdag of een leuk dagje uit?

Even serieus, het is altijd 'wat als'. Maar je zou maar net op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn, daar waar een dodelijk ongeluk plaatsvindt, daar waar ze weer een aanslag plegen, een hartinfarct of hersenbloeding die niet herkent wordt of je zit in een vliegtuig dat neerstort? Kei harde realiteit toch?

Waarom?
Waarom worden dromen vaak uitgesteld en gaan we ze niet achterna? Waarom maken mensen ruzie en zijn te koppig om dit bij te leggen? Waarom hebben we vaak moeite met het duidelijk maken dat men om een ander geeft? Waarom kunnen we niet zeggen: 'ik ben trots op je' of 'ik hou van je'? Waarom zijn we bang voor het onbekende?

Waarom stellen we dingen uit? Je weet namelijk nooit of er een morgen zal zijn. Als later namelijk eerder komt ben je 'te' laat.

Te laat
Te laat om de ruzie bij te leggen, te laat om te zeggen hoeveel je van iemand houdt, te laat om je dromen te realiseren, te laat om je excuses aan te bieden, te laat omdat je altijd bang was voor het onbekende, te laat om... je was gewoon 'te laat' en daar krijg je spijt van...

Spijt
Spijt omdat je je excuses niet aangeboden hebt, spijt dat die ene ruzie niet bijgelegd is, spijt dat je je dromen niet achterna bent gegaan, spijt dat je niet vaak genoeg gezegd hebt hoe trots je bent, spijt dat je niet vaak genoeg hebt laten blijken dat je van iemand houdt.

Nu kan het
Heb geen spijt van de dingen je wel gedaan hebt, dat zijn je levenslessen en hebben je gemaakt tot wie je nu bent. Heb wel spijt van de dingen die je niet gedaan hebt, doe ze nu, want nu kan het. Ga je dromen achter na, nu kan het. Maak ruzies goed, nu kan het. Zeg dat je trots bent op je naaste en dat je van hen houdt, nu kan het. Nu kan alles nog!

Dus......
In het verleden heb ik ook niet alles even handig aangepakt, maar na een hoop wijze lessen zijn mijn ogen echt wel open gaan staan. Ik probeer zoveel mogelijk tijd met de mensen door te brengen die er toe doen. Zo ga ik tegenwoordig minimaal 1 keer per maand bij papa en Marie-José eten, iedere zondag met stiefpa Jack baantjes trekken in het zwembad en maak ik tijd vrij voor mijn zusjes. Naast mijn 2 banen en lange werkweken probeer ik tijd vrij te maken voor mijn vriendinnetjes. Het laatste jaar zijn een aantal oude vriendschappen herstelt, waar ik enorm dankbaar voor ben, helaas ben ik ook wat vriendinnen kwijtgeraakt, blijft een zonde maar het is niet anders, mensen veranderen en ik ook. Denk ook dat dat de reden is voor de herstelde vriendschappen en ze zijn beter dan ooit te voren. Ik zie de een meer als de ander, maar als het erop aan komt weten we elkaar te vinden en dat is waar een vriendschap om draait. Ze hebben in ieder geval een speciaal plekje in mijn hart. Wat voor mij nog het belangrijkst is, is dat ze me steunen in mijn traject, geen vooroordelen, puur eerlijkheid en ze leven zo ontzettend met me mee, dat doet me goed, want ik sta er niet alleen voor. De gun factor is hoog en dat maakt mij een rijk gezegend mens!

Naast mijn sociale activiteiten komt het opknappen van mijn huis eindelijk inzicht, ik heb mezelf als doel gesteld dat de logeerkamer op zolder af moet zijn tegen de tijd dat ik zwanger ben... en ik loop aardig op schema. Ben van mening dat ik de gaafste logeerkamer heb van heel Eindhoven. Ben best trots op mezelf dat ik ondanks alle drukte tijd heb kunnen maken voor mijn huisje. Nesteldrang noemt Jack het haha! Klinkt best logisch, hopelijk mag binnenkort alle aandacht naar het inrichten van de babykamer.

Dat reizen een passie van me is heb ik het laatste jaar wel bewezen, Amerika, Canada, Indonesië, Dubai en in het vooruitzicht Londen en Tenerife in ongeveer een jaar tijd, heb me er helemaal voor uit de naad moeten werken, maar dan heb je ook wat. Had het geld wel op mijn spaarrekening kunnen zetten, maar dat maakt me niet rijk, reizen maakt me veel rijker als het op ervaring aankomt.

Soms vergeet ik wat tijd voor mezelf vrij te maken, maar dan zijn er lieve vriendinnen die me op mijn vingers tikken. Waar het uiteindelijk op neer komt, is dat als je iets wil alles mogelijk is, maar we moeten wel realistisch blijven natuurlijk. Heb met 2 banen mijn reizen en het opknappen van mijn huis kunnen bekostigen, maar als ik een Ferrari voor de deur zou willen, ga ik het daarmee ook niet redden natuurlijk. Vind het overigens spuuglelijke auto's, maar bij wijze van. Nu lijkt het natuurlijk alsof ik alles goed voor elkaar heb en dat heb ik grotendeels ook wel, ik weet beter als ooit te voren wie ik ben, wat ik wil, wie en wat er toe doet en wat voor mij belangrijk is in het leven, ik leef in het hier en nu dus de dromen die ik nu heb wil ik verwezenlijken, is het niet links om dan rechtsom. Sta vrij positief in het leven, althans dat probeer ik, maar ook ik heb offdays, ben ook maar een mens met emoties.. Best verrassend dat ik dat zo zeg, maar ik heb ze echt.. ben tegenwoordig best een softie, wordt nog spannend met al die hormonen straks, maar ben er heilig van overtuigd dat mijn familie en vriendinnetjes er zijn om me op te rapen.

Anyway... Volg je dromen... Stel ze dus niet uit tot later, want wat als later eerder komt dan verwacht en 'later' ineens 'te laat' is? Goeie stof om over na te denken zou ik zeggen......................